Zoeken in deze blog

woensdag 21 december 2011

Overpeinzingen aanpak mensenhandel: Straffen omhoog voor loverboys, waarom niet meteen...

Overpeinzingen aanpak mensenhandel: Straffen omhoog voor loverboys, waarom niet meteen...: Deze week is in de pers aangekondigd dat er een wetsvoorstel naar de tweede kamer gaat om de straffen voor mensenhandel, dus ook voor lover...

Straffen omhoog voor loverboys, waarom niet meteen naar 12 jaar?


Deze week is in de pers aangekondigd dat er een wetsvoorstel naar de tweede kamer gaat om de straffen voor mensenhandel, dus ook voor loverboys van maximaal 8 jaar naar maximaal 10 jaar te verhogen. 



 mensenhandel is niet boeiend 


Waarom de strafmaat niet verhoogd naar 12 jaar voor mensenhandel/loverboys?

De verhoging van de strafmaat op zich is een mooi gebaar, vanuit het gevoel dat de strafmaat passend moet zijn bij de ernst van het delict. Maar waarom 10 jaar en niet 12 jaar? Het blijft voor mij lastig te begrijpen waarom het dagelijks moeten verrichten van seksuele handelingen of ondergaan daarvan tegen je wil anders wordt benaderd dan bijvoorbeeld een ander heel ernstig delict, zoals verkrachting.  En als dat al voor mij lastig te begrijpen is, hoe is het dan voor de slachtoffers?

Immers, het tegen je wil verrichten of ondergaan van seksuele handelingen heeft wel veel overeenkomsten. Ook al hebben de slachtoffers die dit hebben meegemaakt zich een aantal overlevingsmechanismen zich eigen gemaakt. Ondanks die overlevingskracht liggen sommige slachtoffers in de opvang wel met zware nachtmerries in bed. En slapen tijdens zo’n nachtmerrie door het gehuil van hun baby’tjes (vader onbekend) heen. Douchen ze zich heel lang en vaak, net als slachtoffers van verkrachting. Zijn fysiek en geestelijk zwaar beschadigd. Vertrouwen mensen niet meer. Net als je bij slachtoffers verkrachting kan tegenkomen.

Het verrichten van deze gedwongen seksuele verhandelingen ondergaan de slachtoffers eindeloos vaak. We hebben het dan over tien- twintig keer per dag, dag in dag uit, jaar in jaar uit. Ook vlak na een abortus, ernstig toegetakeld door geweld of gewoon onder enorme dreiging. 

Nu zijn er ook vrouwen, mannen, die in eerste instantie zelf hebben gekozen voor sekswerk, prostitutie. Maar hun houding t.a.v. dit werk verandert ook zodra er uitbuiting en dwang aan te pas komt. En afgezien daarvan, als iemand het wel als werk beschouwd, dan nog hoort hij of zij niet als een slaaf te worden uitgebuit. Als iemand dit als werk heeft gekozen, dan hoort hij of zij zelf het geld te ontvangen en de alles volgens de gebruikelijk regels in Nederland af te handelen.

Al met al zie ik geen bezwaren waarom de strafmaat voor mensenhandel niet meteen gelijk getrokken kan worden aan de maximale strafmaat voor verkrachting en andere hele ernstige delicten. Mocht u dat ook vinden dan kunt u bijvoorbeeld de petitie over verbeteren aanpak mensenhandel tekenen. Daarin wordt voor een hogere straf gepleit, meer capaciteit bij de politie voor de aanpak van mensenhandel en voor meer opvang voor de slachtoffers mensenhandel. http://www.mensenhandelpetitie.nl/


Bronnen: gesprekken met medewerkers politie, OM, zorginstellingen, slachtoffers, internet, en veel geschreven bronnen, wetenschappelijk en populair.

Korte omschrijving mensenhandel

Mensenhandel is iemand onder dwang in een situatie brengen of houden van uitbuiting en /of voordeel trekken uit de uitbuiting van die ander. Uitbuiting omvat uitbuiting van een ander in de prostitutie, andere vormen van seksuele uitbuiting, gedwongen of verplichte arbeid of diensten, slavernij of met slavernij of daarmee te vergelijken praktijken. Zie art 273f wetboek van Strafrecht voor de uitgebreide tekst.




dinsdag 6 december 2011

Vrijspel voor uitbuiters

Vrij spel voor uitbuiters in Nederland


Met enige regelmaat lezen we in de lokale kranten over de zogenaamde economische uitbuiting. Een Nederlandse werkgever betaalt zijn werknemers slecht, ze wonen in erbarmelijke omstandigheden, moeten lange uren maken voor een hongerloontje, verplicht kopen in het winkeltje van de eigenaar etc. etc. Je raakt er aan gewend.

Met een keurig woord noemen we dat "economische uitbuiting", waardoor het ontdaan is van de rauwe werkelijkheid, van te weinig wc’s, stank, kakkerlakken, letterlijk wonen in de kast van Harry Potter, maar dan 100 keer smeriger. De burgemeester van Someren drukte het naar aanleiding van de inmiddels bekende situatie van de aspergetelers in Someren uit zoals het gewoon is: “een situatie die meer aan slavernij deed denken dan aan een modern bedrijf van deze tijd”.

Of zoals een toezichthouder verzuchtte “ik wist niet hoe smerig de mensen in onze stad moesten wonen, maar om een of andere reden word je er ook door gehard”.

Hoe gaat het verder met de mensen als ze aangifte doen van mensenhandel?

In de krant ontbreekt meestal hoe het verder met de mensen gaat in de uitbuitingsituatie. Met name bij deze situaties is het aantonen van mensenhandel, moderne slavernij lastig. In eerste instantie krijgen deze mensen de zogenaamde B9 status aangeboden. Ze krijgen bedenktijd om te overwegen of ze aangifte willen doen. In die tijd hebben ze huisvesting en een uitkering. Maar wat gebeurt er met ze, als er onvoldoende bewijs is voor mensenhandel? Wat bij overige uitbuiting regelmatig voorkomt. De hoeveelheid jurisprudentie is nog beperkt. Het wordt immers pas sinds 2005 gezien als een misdaad tegen de persoonlijke vrijheid.

Als het uiteindelijk geen zaak wordt wegens onvoldoende bewijs, dan wordt ook die zogenaamde B9 status opgeheven. En dan is er al helemaal geen belangstelling meer voor de mensen daarachter. Maanden heb je vanuit bijvoorbeeld een Oost-Europees land in ons land keihard gewerkt, ver weg van je familie, voor letterlijk niets. Je nek uitgestoken om aangifte te doen, er komt niets van terecht en je krijgt je salaris ook nog niet eens. De arbeidsinspectie legt het bedrijf wel boetes op, met bedragen van tienduizenden euro's tegelijk, maar zien de werknemers, uitgebuite mensen daar wel van wat van terug? Nee, die moeten met een civiel advocaat hun geld zien te krijgen. Maar wie betaalt die advocaat?

Hoe gaat het verder met deze mensen? Hoe krijgen ze hun leven op de rit? Waar gaan ze heen? Hoe komen ze terug in Polen, Roemenie, Hongarije, Bulgarije, andere landen van herkomst? Ontgoocheld, bang, berooid, vol schaamte, gaan ze met lege handen terug naar huis. Hier met de nek aangekeken, want ondanks het feit dat bijvoorbeeld Polen en anderen bekend staan om hun hard werken, kennen we ze vooral van de geluidsoverlast, veel drinken, verkeersongelukken, diefstallen, overlast, uitkeringsprofiteurs etc. Thuis met de nek aangekeken want ze hebben gefaald. Voor de groep legale arbeiders lijkt het doen van aangifte zo niet erg weinig aantrekkelijk.

Boete illegaliteit geeft vrij spel voor uitbuiters

Maar hoe zit het met de illegale (al dan niet door gebrek aan kennis, of door bedreiging, of bewust zonder papieren) arbeidsmigranten? Gaat die groep nog aangifte doen? Als de illegale nog eens extra bedreigd wordt door de malafide huisbaas of malafide werkgever met een boete die net zo hoog is als hun loon wat ze dachten te verdienen in die paar maanden? Naast de risico’s van het verlies van huisvesting en werk al dan niet met de bijbehorende intimidatie?
Ik denk het niet. De boete zal mensen die uit pure armoede hier komen werken niet tegenhouden om de komen, wel tegenhouden om aangifte te doen van zware misstanden. Vrij spel voor de uitbuiters.

Iedereen moet zich aan de regels houden

Laat het wel duidelijk zijn. Ik vind dat in principe dat alle arbeidsmigranten zich aan onze arbeidsmigratieregels moeten houden. Maar mocht iemand desondanks alles toch in een uitbuitingssituatie terecht komen, dan is op passende hulp zeker op zijn plaats. Slachtoffers mensenhandel, economische uitbuiting hebben vaak specifiek behoeften. Zoals het ondersteunen bij het zoeken van normaal werk, met passend loon wat ook wordt uitbetaald en acceptabele huisvesting. Het zou verstandig zijn om de hulp tijdens de B9 status daarop aan te passen. Belangrijk is dat er voor grote groepen snel tijdelijk schone, brandveilige huisvesting beschikbaar is/kan zijn.

Pak de uitbuiters aan, niet de slachtoffers

Als we mensenhandel, economische uitbuiting willen uitbannen dan moeten we (uitgebuite) illegalen geen boete geven. Pak in plaats daarvan de echte criminelen aan. Ontneem de gelegenheid, de winst en vergroot de pakkans. In het geval van overige uitbuiting betekent dit de malafide werkgevers, de malafide uitzendbureaus, de huisjesmelkers.  Straf ze diep in de portemonnaie. Geef vaak en veel forse boetes. Ook aan huisjesmelkers, met name diegene arbeiders verbieden zich in te schrijven. En het is verstandig dat we in Nederland een verplicht minimumuurloon hebben, in plaats van een minimum weekloon. Een weekloon kun je door veel meer dan 40 uur delen, immers.  Een andere optie is het ontkoppelen van wonen en arbeid, waardoor de afhankelijkheidsrelatie wordt doorbroken. Accepteer als overheid alleen verhuur van normale kamers/woonruimte met enige privacy. Train mensen in het herkennen van signalen mensenhandel. Ga vooral actief door met de ketenaanpak mensenhandel en aanverwante acties. Blijf het leren van de Nederlandse taal stimuleren en blijf ook nog voorlichten in de taal van het land van herkomst. Blijf de zelfredzaamheid van de arbeidsmigranten stimuleren. En pak als overheid de malafide uitzendbureaus hard aan. En maak intimidatie en bedreiging door dubieuze personen regelmatig bespreekbaar met je medewerkers.

Nederland levert kwaliteit

Zo zijn er vast nog veel meer maatregelen te bedenken, maar het gaat vooral om de volgende vraag: wat voor land willen we zijn?
Willen we een land zijn, dat de ogen sluit voor economische uitbuiting, zoals we ook lang onze ogen hebben gesloten voor de ouderwetse slavernij? Of willen we een land zijn, waar je volgens de regels normaal kan werken, met normale werkgevers en normale huisvesters. Dit betekent dat dit onderwerp op veel tafels besproken moet worden, niet alleen in de koker van de overheid, maar ook in het bedrijfsleven, bij de banken, de vakorganisaties etc. waar lopen we tegenaan? Wat kunnen we doen om een kwaliteitsproduct voor een normale prijs onder normale arbeidsomstandigheden te leveren? Maar ook gewoon de inwoners van Nederland. Wat is de rol van ons als consument? Willen we wel bloedchampignons?

 FairtradeNederland

Gelukkig zijn er in Nederland ook veel arbeidsmigranten die werk hebben met een  normaal salaris en dat ook uitbetaald krijgen en acceptabele huisvesting kunnen huren. Dit is goed voor de arbeidsmigranten, maar vooral ook voor de autochtone Nederlanders. Geen valse concurrentie meer, minder overlast en de artikelen kunnen worden geproduceerd. Laat dat het normale beeld worden. Fairtrade Nederland, zonder dat er een fairtradekeurmerk nodig is.

zondag 24 juli 2011

Zomerleed, straatmuzikanten en signalen mensenhandel

Zomerleed, straatmuzikanten en signalen mensenhandel
Steeds vaker zie je klachten komen over zomerleed, straatmuzikanten, of de muziek wel in orde is en dat ze overlast veroorzaken. Vooral als je er boven woont of een winkel hebt en steeds hetzelfde deuntje hoort kan je daar flink overlast van hebben. Winkelend publiek vindt het wel gezellig, zelfs al is het hun smaak niet, zo vertelden geïnterviewde mensen tijdens de uitzending van een vandaag over zomerleed straatmuzikanten.  http://www.eenvandaag.nl/binnenland/38250/zomerleed_straatmuzikanten_op_auditie
Wie zijn de straatmuzikanten?
Maar wie zijn die straatmuzikanten? Waar komen ze vandaan en waar gaan ze ‘s avonds naar toe? Je zult toch maar zo arm zijn en je kinderen in je eigen land maanden achter moeten laten en dat in dag uit muziek moeten spelen, om je geld te verdienen. De Europese variant van de derde wereld. Daar hebben we het niet over als we met koopzin door de winkelstraat lopen.
Ze komen, voor zover mij bekend vooral uit Oost-Europa, Bulgarije, Roemenie. In Roemenie is straatmuziek een onderdeel van de cultuur en een normale manier van geld verdienen. Maar hoe zit dat bij ons? Waar wonen de straatmuzikanten? Soms worden ze met busjes opgehaald. Wie haalt ze op? Waar wonen ze, hoe ziet het onderkomen er uit? Hoeveel huur betalen ze? En aan wie? Zijn ze daar afhankelijke van? Hoe zijn ze aan de vergunning gekomen? Zelf opgehaald en betaald bij de gemeente of tegen hoge woekerprijzen gekocht? Hoe lang spelen ze per dag? Zijn ze illegaal of hebben ze een vergunning? Kennen ze hun rechten?
Zijn straatmuzikanten een kwetsbare groep voor mensenhandelaren?
Straatmuzikanten, vooral diegene die niet echt kunnen spelen, kunnen een kwetsbare groep zijn voor uitbuiting. Ze spreken de taal slecht, kennen het Nederlands arbeidrecht slecht, weten de wegen niet naar de hulpverlening in geval van misstanden. Ze worden weggejaagd door winkeliers en toezichthouders als de vergunning niet klopt. Het is al met al dus zeker mogelijk dat anderen gebruik maken van deze kwetsbare positie en de straatmuzikanten dwingen hun opbrengst af te staan, hoge huren vragen, dure vergunningen verkopen etc. Dan kan er dus sprake van uitbuiting zijn en moet het openbaar ministerie de geldinners strafrechtelijk vervolgen (art 273f). Maar wie vraagt er naar? Wie controleert? Wie doet er wat mee?
En hoe gaan we om met deze mogelijke signalen mensenhandel? We vragen of er geen bak water overheen gegooid moet worden.
Je zult er maar uit een ander land komen en geen kant op kunnen om je boterham te verdienen en zo ontvangen worden. De Nederlandse interviewer vraagt het lijkt wel schaamteloos aan een tweetal  dames die last van de muzikanten hebben of er geen bak water overheen gegooid moet worden. Is dat hoe we met mensen in dit land omgaan? We hebben het hier over straatarme mensen die geen andere manier weten om geld te verdienen dan muziek te maken in een rijk westers land. De serie beelden eindigen met een (ik hoop in scene gezette) mishandeling van een straatmuzikant. Zonder slotwoord. Glijdende moraal.
Ik kan me best voorstellen dat de hele dag door hetzelfde riedeltje irritant is. Maar om deze kwetsbare groep hardwerkende mensen zo neer te zetten en dit soort vragen te stellen vind ik stuitend. Checken of het goed met ze gaat, in overleg gaan waar ze mogen spelen. En uitzoeken of ze niet in de handel van mensenhandelaren/uitbuiters zijn gevallen lijkt me een humanere benadering.

woensdag 29 juni 2011

Rechter geeft lagere straf dan was geeist tegen pooier

Aan de hand het krantenartikel waarin er minder straf wordt geëist tegen een pooier heb ik de volgende vraagtekens. De pooier heeft een jonge vrouw anderhalve maand gedwongen tot prostitutie onder bedreiging van haar kind. Ik heb het strafrechtproces niet gelezen. Ik reageer aan de hand van informatie die het publiek heeft ontvangen.
http://www.gelderlander.nl/voorpagina/nijmegen/9017023/Rechtbank-geeft-pooier-minder-straf-dan-geeist.ece

Ik ben vooral verbaasd over het verlagen van de strafmaat omdat de dader een blanco strafblad had en de gedwongen prostitutie maar anderhalve maand heeft geduurd, aldus het krantenbericht.

Waarom is anderhalve maand seks tegen je wil hebben niet zo lang?
Is de rechter er zich van bewust wat het effect van anderhalve maand, vermoedelijk tien tot twintig keer seks per dag tegen je wil  op een vrouw (of man) heeft? Dit levert bij vrouwen (en mannen) vaak levenslange trauma's op voor hun verdere leven, relaties en het stichten van een gezin. Ook al vinden vrouwen er soms trucs op om het te overleven door drugs, drank, verdringing, ander trucs om hier zo ongeschonden mogelijk door heen te komen.Op basis van welke criteria heeft de overweging plaatsgevonden dat anderhalve maand niet zo lang is? Een keer seks tegen je wil hebben is al te veel.

Effect van bedreiging van je kind.
Is de rechter er zich van bewust geweest wat een diepe angst je als moeder kan hebben als er wordt gedreigd je kind te slaan. Slaan kan hersenbeschadigingen, trauma en zelfs de dood van je baby tot gevolg hebben. Afgezien van het feit dat kinderen niet mishandeld horen te worden. Het is bekend dat slachtoffers geheel zelfstandig aan het werk kunnen gaan alleen al door de bedreiging van haar pooier, omdat ze weten dat de dreigementen worden uitgevoerd. Slachtoffers kunnen door angst de alternatieven niet meer zien en kunnen het vertrouwen in anderen verloren zijn.

Strafmaat mensenhandel - verkrachting
Had de rechter dezelfde strafmaat geëist als pooier haar zelf dagelijks tien tot twintig keer had verkracht onder dreiging van mishandeling van haar kind. Was dat hetzelfde geweest? Soms lijkt het alsof het feit dat prostitutie legaal is en ook wel vrijwillig wordt uitgeoefend de link naar verkrachting (seksuele handelingen verrichten tegen je wil) niet wordt gelegd.
Er wordt momenteel onderzoek verricht naar de verschillen in strafmaat. Ik ben benieuwd naar de resultaten.

De inkomsten van de gedwongen prostitutie
In het artikel wordt niet ingegaan waar de inkomsten van de gedwongen seksuele handelingen tegen betaling zijn gebleven. In mijn ogen horen die bij het slachtoffer te belanden.

Effect strafmaat op aangiftebereidheid
Daarnaast vraag ik me af wat het effect van dit soort lage straffen op de aangiftebereidheid is van de mogelijke slachtoffers mensenhandel. In mijn ogen moet dit onderzocht worden.

Effect strafmaat op voorkomen daderschap
Tevens ben ik benieuwd naar het effect van de strafmaat op het voorkomen van daderschap. Bekend uit diverse criminologische theorieën is dat er een risicoafweging plaatsvindt voordat iemand een dader wordt. Pakkans, strafmaat, de aanwezigheid van slachtoffers (en in dit geval ook een markt) zijn naast de morele beslissing die je moet nemen factoren die mede bepalen of je een misdrijf gaat plegen. In mijn ogen is dit een van de aspecten die in het kader van het daderonderzoek opgenomen moet worden. Het bedoelde daderonderzoek is in voorbereiding.

zondag 8 mei 2011

Overpeinzingen aanpak mensenhandel in Nederland

Waarom dit blog?
Op 1 juli 2013 vieren we in Nederland de afschaffing van de slavernij, 150 jaar geleden.
Maar de werkelijkheid is anders, ook in ons land worden mensen als slaven gehouden en ik ben van mening dat we allemaal, niet alleen de officiele instanties, moeten werken aan een Nederland, een wereld, waarin slavernij, mensenhandel  niet meer voorkomt. Want mensen zijn geen handelswaar. In dit blog gaat het om de bewustwording en kennisvermeerdering.  Ik zal zo nu en dan ook morele dilemma's tegen het licht houden, zoals de mogelijke effecten van het huidige beleid en de rol van de klanten en bijvoorbeeld het effect van de strafmaat op daders. Daarnaast zal ik dit onderwerp vanuit diverse invalshoeken willen benaderen.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
citaat uit:  een kwetsbaar beroep, een onderzoek naar de prostitutiebranche in Amsterdam, Beke reeks
Zij vertelde verder dat hij haar vingers in hete olie gedoopt zou hebben en dat hij haar mishandelde door haar op haar hoofd, armen en benen te slaan.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wat is mensenhandel?
Onder mensenhandel vallen alle handelingen en gedragingen die volgens artikel 273f Wetboek van Strafrecht (Sr) strafbaar zijn gesteld. Degene die een ander werft, vervoert, overbrengt, huisvest of opneemt, door toepassing van dwang, (dreiging met) geweld, afpersing, fraude, misleiding of misbruik van uit feitelijke omstandigheden voortvloeiend overwicht, met het oogmerk die ander uit te buiten of zijn organen te verwijderen, maakt zich schuldig aan mensenhandel.

Waar kan je het allemaal tegenkomen?
Uitbuiting kan te maken hebben met uitbuiting in de prostitutie, andere vormen van seksuele uitbuiting, gedwongen of verplichte arbeid of dienten, slavernij en met slavernij of dienstbaarheid te vergelijken praktijken. Bij de seksgerelateerde mensenhandel kun je denken aan loverboys, waarbij de grens tussen gedwongen en vrijwillig (juridisch) gezien lastig kan zijn. Met name de niet seks gerelateerde uitbuiting is nog minder bekend. Dat kun je aantreffen in kwetsbare beroepen met de drie D's, dirty, dangerous en degrading. In Nederland zijn de land- en tuinbouw, horeca, bouw en slachterijen bijvoorbeeld sectoren waarbij je misstanden kan aantreffen die onder mensenhandel vallen. Moelanders bijvoorbeeld kunnen een kwetsbare groep zijn. Moelanders zijn inwoners van Midden en Oost Europa die zich vanaf 2007 zich vrij kunnen vestigen in ons land.

copyright renskepostuma